1. ال دوئومو (کلیسای جامع) |‌ Il Duomo

کلیسای جامع عظیم سانتا ماریا ناسنته، جایی که در نزد اهالی میلان به «ال دوئومو» مشهور است، این کلیسا در زمره‌ی یکی از بزرگ‌ترین کلیساهای جهان شناخته می‌شود که گنجایش 40 هزار نفر را دارد؛ مثالی بی‌نظیر برای معماری زرق و برق‌دارِ گوتیک! کلیسایی که ساخت آن در قرن چهاردهم میلادی آغاز شد اما ساخت نمای آن تا اوایل دهه 1800 میلادی توسط ناپلئون تکمیل نشد. داخل بنا با 135 قطعه سنگ تراش خورده و بخش بیرونی بنا با 2245 مجسمه مرمر تزئین شده است. فضای کم فروغ داخلی در مقایسه با عظمت و شکوه بخش بیرونی، تضادی جذاب و دل‌فریب ایجاد می‌کند. 52 ستون عظیم نیز بر این عظمت ای بنا می‌افزایند و شیشه نقش‌دار سالن اصلی (متعلق به قرن 15 و 16 میلادی) از بزرگ‌ترین‌ها در جهان است.

2. گالری نقاشی بررا | Pinacoteca di Brera

عمارت رنسانسی بررا، بین سال‌های 1651 تا 1773، با کاربری یک مدرسه یهودی ساخته شد؛ اما از سال 1776، تبدیل به آکادمی هنرهای زیبا شد و در نهایت به موزه بررا، یکی از بهترین موزه هنر در ایتالیا بدل گشت. بسیاری از آثار این گالری از کلیساهای متروک یا تخریب شده به اینجا منتقل شده‌اند. به محض ورود به حیاط، مجسمه ساخته شده از ناپلئون اول در سال 1809 اثر «کانوا» را خواهید دید. از جمله آثار قابل‌توجه در مجموعه نقاشی‌های قرن پانزدهم، اثر «بانو درمیان حلقه ای از فرشتگان» است. از دیگر آثار می توان به تابلوی «دو بانو» اثر جیووانی بلینی، همچنین آثاری از پائولو ورونسه، تیتان، تینتورتو و چهره‌نگاری‌های لورنزو لوتو و جیووانی باتیستا مورونی اشاره کرد اما بی شک مهم‌ترین تابلوی این مجموعه، تابلو «ازدواج باکره» اثر رافائل است.

3 . استورجیوی مقدس | Sant’Eustorgio

«استورژیو» باسیلیکای سبک رومانسک، در قرن 12 و 13 میلادی ساخته شد؛ اما برج آن یک قرن بعد به آن افزوده و درنهایت نمای بیرونی آن در سال 1863 تکمیل گردید. اگر به آواز گروه کر به دقت گوش فرا دهید، می‌توانید هنر «میچلوتزو» در یک فضای معمارانه‌ی بی‌نظیر، با نقاشی‌های دیواری وینسنزو فوپا را درک کنید. کلیسای لورنزو ماگیوره مقدس نیز خیلی از اینجا دور نیست. قدمت آن به صدر مسیحیت باز می‌گردد اما ساخت گنبد سبک رنسانسی آن به سال 1574 می‌رسد

4. پیاتزا دی مرکانتی | Piazza dei Mercanti

با تمام آسمان خراش‌هایی که دیدن آسمان را غیرممکن کرده‌اند، پیدا کردن فضاهایی که حس میلان قرون وسطی را به گردشگر بدهند، دشوار است؛ اما تنها با پنج دقیقه پیاده‌روی از «پیاتزا دل دوئومو»، می‌توانید جایی را بیابید که شما را قرن‌ها به عقب بر می‌گرداند. پیاتزا دی مرکانتی با تالار ساخته شده در سال 1233 میلادی، میدانی کوچک را در قلب سیاسی میلان ایجاد کرده است. نمای این عمارت از سنگ مرمر سیاه و سفید ساخته شده است و با کاربری دادگاه و محلی برای قضاوت ساخته شده بود. دریاچه لوگانو و درخت‌های نخل از سال 1272 میلادی، از دیگر جزئیاتی هستند که در این مجموعه فضای قرون وسطی را تداعی می‌کنند.

5. قلعه فورزسکو | Castello Sforzesco

این قلعه که توسط ویسکانتی و خانواده فورزا، حاکمان میلان در سال‌های 1277 تا 1447 میلادی اداره می‌شد، در سال 1368 ساخته و در سال 1450 میلادی بازسازی شد. موزه قلعه شامل مجموعه‌ای از موزه‌هاست که یکی از آنها به مجسمه‌ها اختصاص دارد؛ مجموعه‌ای شامل «پیتا روندانینی»، آخرین شاهکار میکل‌آنژ که در سال 1953 از رم به این مکان منتقل شد از دیگر دیدنی‌های این قلعه به حساب می‌آید. سایر موزه ها دربرگیرنده آثار دکوراتیو و تزئینی شامل اشیای پیش از تاریخ و عتیقه‌های مصری و سلاح‌های ارتش و زره‌های قرون‌وسطی هستند.